Johanna äam Puddellooch

Eine moselfränkische Anekdote

von Rudolf Engel

Rudolf Engel - Foto © Frank Becker
 Johanna äam Puddellooch
 
Wej eich noch klään woar un mir noch bei der Oma äan der Hofstroaß gewunnt hun; dö äas ebbes passiert, wat meich zum ejschten Moal äan meim Herz ganz stolz gemaach hot.
De Oma hot meich mäat zwejn Groschen zou Dibossen Anna äan de klääne Laden off der Eck gescheckt, e Pond Zocker ze kääfen.
„Wenn noch zwejn Penning rescht säan, kannscht de jo dödefier äämoal än de Steechkaschten steechen!“, hot sei noch gesoat.
Un wej eich um Huaf vum Noober gejeniwer vorbeikomm säan, dö hieren eich, wej ed äam Puddellooch von der Meschtekaul soù e komisch Geräusch gemaach hot, soù als ebbes dö drän blubbern deht. Un wej eich äan d´Looch räageguckt hun, dö sejhn eich, wej dö zwää Ärmcher fürchterlich äam Puddel remgestrampelt hun.  -  Wat woar passiert: Ed Johannachin hot mäat seiner Popp off der Mauer vun der Meschtekaul gesäaß un moß häannerrecks äan d´Pudellooch gefall säan.
Awer ed woar alles nommoa goad gang.
Ää Gleck, dat eich gleich dönöö dru vorbei komm säan, soù sier wej eich konnt äan d´Haus gelaaf säan un dej Leit geroof hun.
De Bauer hot meich um annern Daach, woù ed Meedchin schun nommoa aus em Krankenhaus zereck woar un ed him schun e besselchin besser gang äas, zoù seich äan d´Haus geroof. Eich hun äan der Kich meich him gejeniwer setze missen. Henn hät ma mäat seiner bräät Hand of de Schenkel gekloppt un gesoat:
„Soù, mei Knechtchin, dau häscht oasem Johanna ed Lewen gerett, dau därft dir wei ebbes schejnes wenschen!“
Wat heet eich kläne Jong mir vun em Koùhbauer schun wensche sollen? Zedrejscht äas mir goar neischt äagefall. Dann hun eich meich drun erennert, dat henn, wenn henn mäat sei´m Gespann bei oas vorbei komm äas, emmer so schnacks mäat der Gääschel geknallt hot, soù laut, dat mir ed sugoar debäannen gehurt hun.
-  „Onkel Nekla, wenn ed eech recht äas, dann geng eich gäar ihr Gääschel hun!“
Zedrejscht hot de Bauer moa gruuß geguckt; hot meich noch e poar moal gefrööt, ob eich net lewer en Tafel Schoklad oder e Fußball geng wellen; awer um annern Daach säan eich mäat seiner Gääschel än de Schoul gang.
 
 
Erläuterungen des Mosefränkischen:
Stechkasten – eine Art Wunderkasten, der damals in jedem Tante-Emma-Laden hing, mit zugeklebten Löchern, in die man eine 2 Pfennig-Münze hinein stecken konnte, so daß unten eine farbige Perle in einen offenen Schacht fiel. Je nach Farbe hatte man eine Süßigkeit von unterschiedlichem Wert gewonnen oder bei schwarz eine Niete gestochen.
 
debäannen      drinnen
dönöö              danach
Gääschel        (eigtl. Geißel) Peitsche
häannerrecks  hinterrücks
Meschtekaul    Dunggrube, Misthaufen
Noober             Nachbar,
zedrejscht         zuerst
 
© 2011 Rudolf Engel