Braunkohle

von Konrad Beikircher

Konrad Beikircher - Foto © Frank Becker
Braunkohle
 
Fällt er? Oder fällt er nicht? Müsse mer nohhelfe oder jeht et von allein? Un wenn hä fällt: wohin fällt hä dann? Un wie huh sin dann die Welle? Un heißt dat, dat man dä Moselwing dies Johr keenem Esel in et Uhr schütte kann? Von wejen Flutwelle em Faß? Oder is dat janze Spill janz anders? Es dä Klamott do an dä Mosella ene Versuch, dat Tal avzedichte? Jejen dä Franzus un dä Luxemburjer? Esu nohm Motto: Deckel drop un feedich? Lev Lück, ich sage Üch: dä Klamott an dä Mosel es uns rheinische Maginot - Linie, quasi dä Westwall. Mir han endjültig von dem Berlin un dem janzen Preußen-Jedöns jenug. Jetzt weed dat Rheinland weiträumig avjeschottet. Die Mosel-Nas es dä Anfang. Die nächste Stufe es Kovvelenz - Ehrenbreitstein, do kütt en Jitter bis nohm Deutschen Eck in der Rhein, es der Süden schon mal klar. Em Norden weed hinger Düsseldorf dä Rhing ömjeleitet, dä mündet dann hinger Worringen en et Braunkohlenjebiet als quasi Naherholungs - Meer. Un dä janze Rhing weed höherjelegt. Dä Colonius kritt en Lamp 'erein un es en Zukunf dä Ihrefelder Leuchtturm, in Aachen kriejen se all Schwimmweste un wenn dä Selfkant jeflutet es, sin mir dat Erdbeben-Problem och at los. Weil et dann nur noch Seebeben jitt. Et Wasserwerk in Bonn trägt singe Namen endlich zurecht. Dat nennt man dann „großflächige Erdgestaltung“. Und wenn uns Kinder dann em Sommer am Strand bei Quadrath - Ichendorf liejen, Ies en dr Hand un sin sich am büzze, do sät dann sicher der eine oder andere: „Siehste, Liebelein, esu schön es uns Heimat, un mit der Mosel-Nas hät et anjefangen!“.
 
In diesem Sinne
Euer
Konrad Beikircher
 

© Konrad Beikircher

Redaktion: Frank Becker