Zweifel
des Simon Weinzierl
Halt di weg vo dene Weiber
hot d´ Oma Käthe gsacht
wäis däi kupferne Wärmflaschn
mir ans Krankenbett hot bracht
Oft is des a anzicher Handgriff
und des Mannbild is verlurn
ach, soong däi, du bist mei Sunna,
därfst mei Leben net zerstern
I hob an die weißen Schenkel
von der dickn Katrin denkt
und daß Grantler wäi der Gustl
ganz allaa im Wärtshaus hockn
i sooch – halt blouß vegetiern,
halt mi drum net gar so fern
Die Fra Hölzl sacht i ko
ruhich immer zu ihr kummä
sie wär immer fier mi dou
Blouß, i waaß net wos däi will
|